Wpływ stresu pielęgniarek na jakość usług pielęgnacyjnych

Sokolik Ewa - Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu
Caus-Wozniak Irena - Katedra Pielęgniarstwa Wydziału Opieki Zdrowotnej Wyższej Szkoły Nauk Stosowanych w Rudzie Śląskiej

Streszczenie

Stres towarzyszy różnym sferom życia ludzkiego i nie da się go wykluczyć. Terminem tym określa się nie tylko wyjątkowe i traumatyczne wydarzenia, lecz także nieustanne trudności życia, które towarzyszą człowiekowi na co dzień. Wiele osób jest skłonnych myśleć o stresie, iż jest zjawiskiem typowym dla współczesnego poziomu rozwoju cywilizacji. Zawód pielęgniarki jest szczególną profesją, gdyż wymaga ona wrodzonych cech osobowości takich jak: dobroć, łagodność, empatia oraz wrażliwość na potrzeby innych. Podczas wykonywania swoich czynności zawodowych pielęgniarki bezpośrednio kontaktują się z pacjentami, są zaangażowane w opiekę nad nimi, a ich postawa musi być autentyczna i otwarta. Istnieją jednak momenty, w których same pielęgniarki potrzebują wsparcia. Nie wszystkie osoby potrafią radzić sobie ze stresem, szczególnie wynikającym z trudności w pracy zawodowej. Może wówczas pojawić się zagrożenie utraty sensu pracy, zaangażowania, co określane jest mianem syndromu wypalenia zawodowego. Celem pracy była próba określenia wpływu stresu, jakiemu podlegają pielęgniarki zatrudnione w publicznej służbie zdrowia w związku z wykonywaniem swoich czynności zawodowych jak również określenie stopnia skutecznego radzenia sobie ze stresem wynikającym z pracy.

Wyniki badań wskazały, że większość pielęgniarek chętnie przychodzi do pracy, czuje się potrzebna i kompetentna, czyniąc ze swojej pracy powinność, mimo, iż dla połowy badanych praca stanowi duże obciążenie psychiczne. Bardzo często zdarza się pielęgniarkom myśleć o chorych pozostawionych na oddziale, poza godzinami wykonywania pracy. Badania wskazały również na to, iż pielęgniarki podejmują próbę odreagowania stresu poprzez: prowadzenie rozmów o danej sytuacji z bliskimi osobami, słuchając muzyki, poświęcając się hobby. Zdarza się również, iż część pielęgniarek posiada zalegania afektów i wówczas sięgają po używki bądź używają niecenzuralnego słownictwa. Każda pielęgniarka musi zatem znaleźć swój własny ”złoty środek” na oddzielenie życia zawodowego od prywatnego, musi odnaleźć własną strategię działania i ochrony przed stresem, aby skutecznie zapobiegać temu zjawisku, a gdy tylko się ono pojawi łagodzić jego skutki.