Zastosowanie portów naczyniowych w leczeniu przewlekłych chorób u dzieci

Tubielewicz Magdalena - SP Szpital Kliniczny nr 1 ŚUM w Zabrzu
Luboń Dariusz - Katedra Pielęgniarstwa Wydziału Opieki Zdrowotnej Wyższej Szkoły Nauk Stosowanych w Rudzie Śląskiej

Streszczenie

Ciągły dynamiczny rozwój medycyny oraz wzrost dostępności nowoczesnych metod leczenia, stwarzają pacjentowi warunki skuteczniejszej terapii. Wiele procesów terapeutycznych wymaga jednak podawania leków drogą dożylną oraz wielokrotnego pobierania próbek krwi do badań. Dotyczy to szczególnie osób chorych przewlekle, gdzie dostęp naczyniowy musi mieć charakter długoterminowy i pewny ponieważ decyduje często o powodzeniu prowadzonej terapii. Odpowiedzią na te problemy jest port naczyniowy. Jego zastosowanie obserwuje się najczęściej na oddziałach onkologicznych, ale także hematologicznych i paliatywnych. Port naczyniowy nie jest jeszcze powszechnie znany, a to powoduje, że chorzy obawiają się jego implantacji. Obecnie trudno sobie wyobrazić leczenie wielu chorób bez implantacji portu dożylnego, stał się on w wielu przypadkach koniecznością. Port dożylny to niewielkie urządzenie implantowane pod skórą pacjenta, pozwalające na nieograniczony dostęp dożylny na czas terapii, a jednocześnie nie zmusza on do ograniczenia codziennej aktywności chorego. W Polsce rocznie zakłada się 700-1000 portów naczyniowych. Liczba ta, co roku wzrasta. Celem pracy była analiza wiedzy rodziców chorych dzieci na temat portów oraz określenie poziomu satysfakcji z korzystania z tego typu dostępu naczyniowego. Badanie przeprowadzono na grupie 50 rodziców przy pomocy autorskiego kwestionariusza ankiety. Badania wyraźnie ukazują, że rodzice chorych dzieci nie mają wystarczającej wiedzy na ten temat. Problem ten dotyczy szczególnie osób starszych z małych miejscowości. Większość badanej grupy wysoko ocenia użytkowanie portu naczyniowego.