Potrzeby bio-psycho-społeczne osób po 60 roku życia

Maślicha Danuta - NZOZ Sanus w Zabrzu
Caus-Wozniak Irena - Katedra Pielęgniarstwa Wyższej Szkoły Nauk Stosowanych w Rudzie Śląskiej 

Streszczenie

Współcześnie w naszym kręgu cywilizacyjnym długość ludzkiego życia wydłuża się. Zjawisko to obserwujemy od XX wieku. Dzieje się tak przez poprawę warunków życia przeciętnego człowieka, poprawę higieny i poziomu opieki medycznej. Na świecie żyje obecnie 580 mln ludzi powyżej 60 roku życia, a liczba ta stale się powiększa. W Polsce liczba ludzi w tym wieku przekroczyła 6,5 mln, a ponad 800 tys z nich ma więcej niż 80 lat. Obecnie ludzie starsi i starość jako faza życia, są częstym przedmiotem badań naukowych. Dzieje się tak z przyczyn wynikających z postępującego już od kilkudziesięciu lat procesu starzenia się społeczeństw. Wydłużenie życia powoduje dezaktywację zawodową, wielochorobowość i inne problemy zmuszające instytucje państwową do przekształceń związanych z potrzebami tej grupy obywateli. Ludzie starsi mają określone potrzeby, jednocześnie dysponują czasem i wiedzą, którą można wykorzystać. Przy pomocy autorskiego kwestionariusza ankiety próbowano ocenić tryb życia, formy pomocy i poglądy na temat starości osób po 60 roku życia. Większość badanych stanowiły kobiety. Za starość badani uważali dopiero wiek po 71 roku życia. Respondenci wysoko ocenili swoją sprawność psychiczną i fizyczną, co wskazuje na to, że nie identyfikują się ze starością. Większość badanej grupy niezbyt często korzysta z porad lekarskich i deklaruje umiejętność kontrolowania swojego stanu zdrowia. Za główne czynniki mające negatywny wpływ na proces starzenia, respondenci uważali: używki, złą dietę oraz zmiany cywilizacyjne. Respondenci instytucją zapewniającą spokojną starość określili rodzinę.