Ocena zapotrzebowania na opiekę pielęgniarską mieszkańców wybranego zakładu opiekuńczo-leczniczego

Lurka Alina - ZOZ w Świętochłowicach
Szewieczek Jan - Katedra Pielęgniarstwa Wydziału Opieki Zdrowotnej Wyższej Szkoły Nauk Stosowanych w Rudzie Śląskiej

Streszczenie

W połowie XX wieku powstało pojęcie ageisun (geriatryzm) oznaczające dyskryminację ze względu na wiek, zwrócono uwagę na gorsze traktowanie osób w podeszłym wieku. Obecne czasy zdominowane przez kult młodości powodują traktowanie starych osób jako „balastu” społecznego. Większość starych ludzi godzi się z takimi zachowaniami, a często zachowania te usprawiedliwia. Taki obraz starości to konsekwencja utrwalonych wzorców kulturowych, w których starość to czas wycofywania się i bierności. Dawno już przestał istnieć kult starca – mędrca, którego doświadczenie i wiedza były przekazywane młodemupokoleniu.

Celem badania była próba kompleksowej oceny pacjentów przebywających w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym w Świętochłowicach. Zastosowano kwestionariusz obserwacji i wywiadu oraz kwestionariusze Całościowej Oceny Geriatrycznej. Badaniami objęto 30 podopiecznych w wieku 63+ ze znacznym upośledzeniem funkcji życiowych tak podstawowych jak i złożonych. U badanych występowała wielochorobowość o charakterze przewlekłym, dominowały zespoły otępienno-depresyjne, dementywne, stany po przebytych udarach mózgu z niedowładami i porażeniami, stany po złamaniach szyjki kości udowej oraz owrzodzenia podudzi. Przyczyną zaburzeń świadomości w tej grupie były zespoły otępienne i urojeniowe, zaburzenia lękowe i depresje. W grupie starszej (80+) występowały częściej stany dementywne i otępienne oraz zawroty głowy i urazy. Lepszą aktywnością ruchową wykazywała się starsza grupa podopiecznych po 85 roku życia. Poziom aktywności dnia codziennego oceniano w skali ADL i kształtował się on na niskim i średnim poziomie. Skala złożonych czynności życia codziennego IADL wykazała małą zdolność do wykonywania określonych czynności samoobsługi. Skala Barthel wykazała ciężką niepełnosprawność funkcjonalną wśród całej grupy badanych. W celu oceny sprawności równowagi i chodu zastosowano skalę Tinetti, to badanie wykazało znacznie większe obciążenie ryzykiem upadku w grupie kobiet. Podobnie większe zagrożenie występujące u kobiet stwierdzono na podstawie oceny skalą Norton oceniającej zwiększone ryzyko powstania odleżyn.

Większość pielęgniarek opiekujących się badanymi to osoby z długoletnim stażem pracy w zakresie pielęgniarstwa geriatrycznego, legitymujące się kursami i szkoleniami podyplomowymi z zakresu opieki długoterminowej, a część specjalizacją w tej dziedzinie. Większość badanych pielęgniarek świadomie wybrała pracę z ludźmi starymi doskonaląc się w zakresie opieki nad nimi i wykazując się dużą wiedzą w tym zakresie.