Jakość życia mężczyzn z łagodnym przerostem gruczołu krokowego

Cichoń Bożena - SP Szpital Kliniczny nr 1 ŚUM w Zabrzu
Caus-Wozniak Irena - Katedra Pielęgniarstwa Wydziału Opieki Zdrowotnej Wyższej Szkoły Nauk Stosowanych w Rudzie Śląskiej

Streszczenie

Łagodny wzrost gruczołu krokowego jest jedną z najczęstszych przewlekłych chorób pojawiających się z u mężczyzn w dojrzałym okresie życia i może się wiązać z dotkliwymi objawami ze strony dolnych dróg moczowych, które w znaczny sposób pogarszają jakość życia wskutek zaburzenia zarówno normalnej dziennej aktywności jak i snu. Łagodny wzrost stercza dzięki coraz doskonalszym metodom terapii zarówno farmakologicznej jak
i inwazyjnej stanowi minimalne zagrożenie dla życia. W ostatnich dekadach obserwuje się gwałtowny wzrost liczby mężczyzn zgłaszających się do lekarzy po poradę z powodu dolegliwości związanych z mikcją. Łagodny wzrost stercza to niezłośliwe powiększanie się gruczołu krokowego, które powstaje wskutek nadmiernego mnożenia się komórek stercza, zarówno gruczołowych jak i wywodzących się z elementów podścieliska. Najlepsze efekty leczenia są osiągane we wczesnych stadiach zaawansowania choroby, ograniczając dokuczliwe objawy takie jak: częstomocz, naglące parcia czy nokturię. Niestety prognozy przewidują dalszy gwałtowny wzrost zachorowań. W pracy podjęto próbę zbadania wpływu łagodnego wzrostu gruczołu krokowego na jakość życia pacjentów. Badaniem objęto 100 mężczyzn z łagodnym wzrostem stercza w wieku powyżej 40 roku życia. Badanie przeprowadzono przy pomocy autorskiego kwestionariusza ankiety. Analiza odpowiedzi respondentów wskazała na to, iż choroba obniża jakość życia, ma negatywny wpływ na życie rodzinne i seksualne. Wielu badanych niechętnie przyznaje się do tego schorzenia, bodźcem do podjęcia leczenia była presja rodziny. Duża grupa respondentów stwierdzała brak badania „per rectum”, badania USG i PSA co jest od lat standardem w diagnozowaniu przerostu gruczołu krokowego. Jedynie połowa badanych stosowała się do zaleceń lekarskich. Mimo występującego schorzenia respondenci nie zrezygnowali z używek. Badani określili swoją wiedzę na temat schorzenia jako wystarczającą, co nie zostało potwierdzone badaniem.